aplaskaki

Το πρώτο σκακιστικό εγχειρίδιο που διάβασα και πιθανώς το πιο σημαντικό για την εξέλιξη μου στο σκάκι ήταν το βιβλίο "Οι βασικές αρχές στο σκάκι" του Κουβανού, Χοσέ Ραούλ Καπαμπλάνκα, ο οποίος ήταν ο καλύτερος σκακιστής στον κόσμο την εποχή του Μεσοπολέμου. Το συστήνω ανεπιφύλακτα αν μπορείτε να βρείτε ένα αντίτυπο στα Ελληνικά (από ό,τι είδα είναι εξαντλημένο) ή ένα pdf κάπου στο διαδίκτυο (Capablanca - Chess Fundamentals). Το βιβλίο περιέχει αυτό ακριβώς που περιγράφει ο τίτλος και αν μελετηθεί σωστά μπορεί να πάρει έναν αρχάριο από το χέρι και να τον πάει 2-3 επίπεδα παραπέρα. Κάτι που μου έκανε εντύπωση όταν το ξαναδιάβασα πρόσφατα, είναι η δήλωση του Καπαμπλάνκα ότι ο μέσος σκακιστής δεν έχει απεριόριστη μνήμη, αλλά μπορεί να θυμάται και να εφαρμόζει ένα συγκεκριμένο αριθμό από τρικ και στρατηγικές - έχει δηλαδή συγκεκριμένα "όπλα" στη φαρέτρα του. Ενα κεφάλαιο του βιβλίου έχει τον εξής τίτλο, αν θυμάμαι σωστά: "Αποκοπή κομματιών από το μέτωπο της μάχης...

Κάθε νέος παίκτης όταν είναι έτοιμος να παίξει μια παρτίδα σκάκι αναρωτιέται ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να ξεκινήσει με τα Λευκά. Μπορεί να ακολουθήσει μια έμπνευση της στιγμής ή να αντιγράψει ένα σχέδιο που έχει δει στην παρτίδα ενός πιο δυνατού παίκτη.  Ακόμα και αν ο νέος παίκτης έχει κάποια καθοδήγηση στο σκάκι ίσως να έχει την απορία γιατί η τάδε κίνηση θεωρείται καλύτερη από τη δείνα. Σε αυτό το ποστ θα σπάσουμε το σωστό τρόπο σκέψης σε κομμάτια. Το πρώτο που θα καταλάβουμε είναι γιατί ο έλεγχος του κέντρου της σκακιέρας είναι σημαντικός. Ας δούμε το ιδανικό σενάριο: 1. ε4 α6 2. δ4 θ6 Εδώ τα Λευκά έχουν παίξει τα κεντρικά πιόνια και τα Μαύρα απάντησαν με κινήσεις στα πλάγια.  Τα Λευκά έχουν πλεονέκτημα γιατί α) έχουν ανοικτές γραμμές για Βασίλισσα και Αξιωματικούς β) μπορούν να μεταφέρουν πιο εύκολα δυνάμεις στα διάφορα μέρη της σκακιέρας και γ) τα λευκά πιόνια απωθούν τα κομμάτια του Μαύρου "σαν ασπίδα".  Η κλασική θεωρία για τα ανοίγματα περιστρέφεται γύρω από...

Σε προηγούμενη ανάρτηση πρότεινα το Άνοιγμα Ρέτι ως το πιο προσβάσιμο σύστημα για νέους παίκτες στο σκάκι, εξήγησα τη βασική ιδέα του Ρέτι και έδωσα 2 δικές μου παρτίδες-παραδείγματα. Αυτή η ανάρτηση είναι  εδώ . Σε αυτό το ποστ θα προχωρήσω δίνοντας μερικές απλές σειρές κινήσεων, αλλά πολύ πιθανές να εμφανιστούν σε πρακτικές παρτίδες. Είναι ο τρόπος που θα παρουσίαζα το Ανοιγμα Ρέτι σε ένα φίλο ώστε να ξεκινήσει γρήγορα να παίζει παρτίδες και όχι απαραίτητα οι πιο θεωρητικές θέσεις ή ό,τι παίζεται στο τοπ επίπεδο. Ο Λευκός λοιπόν θέλει να παίξει 1.Ιζ3 - 2.η3 - 3.Αη2 ώστε να είναι έτοιμος για ροκέ. Τα Μαύρα όμως μπορεί να διαταράξουν αυτό το πλάνο, για παράδειγμα θυσιάζοντας ένα πιόνι όπως στη σειρά κινήσεων:  1. Ιζ3 δ5 2. η3 η5?! 3. Ιxη5 ε5 4. δ3 Η κίνηση δ3 προστατεύει τον Ίππο και ελέγχει το ε4. Τα Μαύρα έχουν πάρει το κέντρο αλλά ένα πιόνι είναι ένα πιόνι και θεωρώ ότι τα Λευκά δεν έχουν πρόβλημα. Ενα καλύτερο πλάνο για τα Μαύρα είναι να τοποθετήσουν τα κεντρικά πιόνια σε ...

Σε προηγούμενο ποστ μίλησα για την αμυντική τεχνική στο φινάλε της παρτίδας όπου η αδύναμη, από πλευράς υλικού, πλευρά σώζει την παρτίδα στήνοντας μια αδιαπέραστη άμυνα, το λεγόμενο "φρούριο". Αν δεν είστε σίγουροι τί σημαίνει αυτό δείτε  εδώ . Στη σημερινή ανάρτηση θα δώσω 2 παραδείγματα από δικές μου παρτίδες που αποδεικνύουν ότι ένα λάθος νωρίς στην παρτίδα μπορεί να "αποκατασταθεί" αν ο αμυνόμενος δείξει ψυχραιμία και φαντασία. Ο Κουβανός Παγκόσμιος Πρωταθλητής Καπαμπλάνκα έγραψε κάποτε ότι μια παρτίδα που μοιάζει κερδισμένη μπορεί να χαθεί, αν ο αμυνόμενος χρησιμοποιήσει σωστά τις δυνάμεις του. Τί σημαίνει όμως σωστά; Ο Αμερικανός προπονητής Τζόναθαν Τίσνταλ γράφει ότι ο τρόπος για να αυξήσεις τις πιθανότητες να σώσεις μια "χαμένη" παρτίδα είναι απλά να μην κάνεις τη θέση σου χειρότερη. Αυτό σημαίνει ότι δεν παίζεις για "φτηνές" παγίδες αλλά χρησιμοποιείς με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο τις υπολειπόμενες δυνάμεις και τραβάς σε χρόνο την παρτ...